Christenen en porno

Christenen en porno - Het visioen
Tegen beter weten in strekte de gezichtsloze man zijn hand uit naar de godin. Hij voelde een lichte rilling in zijn pols. Zijn vingers beefden terwijl zij zich langs de riem van haar kleed bewogen. Hij probeerde zijn hijgende ademhaling te onderdrukken. Hij kon het risico niet lopen dat hij zijn vrouw en kinderen zou wekken. Hij beefde, betoverd door haar prachtige mond, haar diep donkere ogen en haar lange nek. De godin streelde haar gemanicuurde vingernagels over zijn uitgestrekte arm. Het prikkelde zijn zintuigen. Zij lokte hem naar vervoerende verlangens. Een koude, muffe lucht blies van achter de godin over de trap. Een koude rilling liep over zijn rug. Ze glimlachte verlegen en zette weer een stap achteruit. Ze riep hem met een verlokkende, flirtende blik toe om haar naar beneden te volgen, naar de kelder.

Ze droeg een doorzichtig nachtkleed; hij zag hoe de zijden japon de curves van haar perfecte lichaam volgden en de pas hield met elke beweging van haar heupen. Ze zette weer een stap achteruit en hij volgde, langzaam. De trap had houten treden en er hing een lantaarn met een kaars onderaan de trap. "Kom maar, schat," zei ze, terwijl ze haar lippen likte en diep inademde. "Laat mij je weer meenemen. Laat mij je dromen waar maken." Ze zette weer een stap achteruit.

Er blies weer een zucht verschaalde lucht van beneden. Hij schrok wakker uit zijn euforische toestand. Plotsklaps aarzelde hij, omdat zijn bewustzijn nu werd overspoeld door angst, schaamte, schuldgevoelens en spijt. Hij trok zijn hand terug, keek omhoog en zag het licht van de gang boven in het huis. Hij was al eerder in deze kelder - of eigenlijk kerker - geweest; hij had hier steeds weer samen met de godin de wateren van pure extase gedronken. Zij was zo goed. Ze liet hem de dingen met haar lichaam doen waar hij over fantaseerde en ze zei altijd precies wat hij wilde horen. Maar hij hield van zijn vrouw en zijn twee kinderen en zijn samenzijn met de godin was, tot op zekere hoogte, een verraad van de vrienden en het gezin waar hij zo gelukkig mee was. Hij voelde zich schuldig over zijn gevoelens voor de godin. Hij voelde schaamte en spijt over de vele malen dat hij en de godin samen waren geweest. Lust en verlangens voerden strijd tegen schaamte en schuldgevoelens. Hij keek de godin weer aan, in de hoop dat zij hem zou helpen om een beslissing te nemen.

In het verleden had hij gestreden en geprobeerd om de godin te ontvluchten. Maar op die momenten stapte zij naar hem toe, wreef haar lichaam tegen het zijne en smeekte hem om niet weg te gaan. Ze kuste zijn nek en fluisterde hem zoete beloften toe over hoe goed zij hem zou doen voelen. Ze streelde dan zijn gezicht en zijn haar met haar lange vingers. Uiteindelijk zou hij dan toegeven en haar volgen, de duistere kelder in waar hij met haar kon doen wat hij zo graag wilde. Maar dit keer was het anders dan anders. Terwijl hij worstelde met zijn aandrang om weg te lopen, bleef zij bewegingloos. Dit keer koos zij ervoor om hem niet te helpen met zijn beslissing. Met een bedeesde glimlach leunde ze tegen de wand en speelde met haar nagels. Ze was noch gelukkig, noch verdrietig. Ze stond gewoon onverschillig tegenover zijn innerlijke strijd. Dit keer gaf zij er helemaal niets om.

Christenen en porno - De poging tot verzet
"Je weet dat je mij zult volgen", zei ze eindelijk. Hij schrok van haar abruptheid. "Volg me dus gewoon. Je verzet is niets meer dan een valse eigen wil ten opzichte van jouw Schepper God of ten opzichte van je eigen geweten. Hij kent je hart, ik ken je hart en jij kent je hart. Het is zo zwart als de donkere kelder hier beneden. Kom, ga met me mee. Je hebt dit al honderden keren gedaan en het altijd geheim gehouden. Je vrouw en je kinderen zullen er nooit achter komen. Of je kunt gewoon weglopen, maar echte mannen verspillen geen tijd aan een innerlijke strijd. Echte kerels hakken gewoon de knoop door."

Hij schudde zijn hoofd en keerde zich naar haar toe. Ze had gelijk; zijn worsteling was een zwakke voorstelling van zijn eigen wil, geworteld in schuldgevoelens en schaamte, en zijn wil was niet in staat om hem uit deze kerker omhoog te slepen. Hij kon geen "nee" tegen deze godin zeggen. Ze glimlachte en trok haar kleine nachtjapon strakker rond haar middel. Haar vrouwelijke rondingen waren adembenemend. Hij snakte naar adem en viel naar voren, maar zij ving hem op en hield hem stevig vast. Ze kon voelen hoe zijn hart te keer ging, opnieuw verloren in een euforie van begeerte. Hij kon het niet zien, maar zij rolde haar ogen - een bespotting van zijn zwakheid.

Ze hield zijn hand vast en ze liepen de rest van de lange trap hand in hand naar beneden. Het plafond van de kelder was zo laag dat hij lichtjes voorover moest buigen om te kunnen lopen. De vloer was een kille betonnen plaat en aan de muren van de grote ruimte hingen enkele kandelaars, die een sinistere gloed verspreidden. De muffe reuk was erg sterk en zijn maag was er niet blij mee. De kelder was leeg, met uitzondering van een klein metalen bed in een hoek, bedekt met een bevlekte matras. Elke vlek op de matras was een climax: honderden, zelfs duizenden herinneringen waren op dit bed van hartstocht geschapen. Opgewonden begon hij naar het bed te lopen, klaar om het lichaam van de godin op elke mogelijke manier te plunderen, maar zij greep zijn hand stevig vast en weigerde verder te gaan. Hij draaide zich om en keek haar verward aan.

"Als je wil, dan kan ik je een plek laten zien waar je zelfs nog nooit van gedroomd hebt", zei ze, terwijl ze hem strak aankeek. Ze gleed naar voren en sloeg haar tedere armen om zijn middel. Ze fluisterde in zijn oor: "Een plek waar voorspel beter is dan een zaadlozing op dat oude mottige bed."

Zijn hart sloeg als een basdrum, terwijl zij aan zijn oor knabbelde. Hij raakte verloren in zijn verlangens en zijn handen verkenden haar lichaam. Toen deed zij een stap terug en trok zachtjes aan zijn shirt, naar de muur die zich het verst van het bed bevond. Hij volgde haar alsof hij slaapwandelde, bedwelmd door een euforie die zijn gezonde verstand volledig had geblokkeerd. Haar handen volgden zijn armen tot aan zijn polsen. Toen kneep zij zachtjes en leidde hem steeds verder van het bed naar een gapend gat in die tegenovergelegen muur. Hij was nog nooit aan deze kant van de kelder geweest.

Christenen en porno - De reis naar de duisternis
De godin was sterk; hij werd verrast door haar krachtige greep. Hoewel hij wist dat er iets mis was, kon hij het gevoel van euforie niet van zich afschudden en had hij de kracht niet om zich te concentreren op wat er om hem heen gebeurde. Hij zette de ene pas na de andere. Hij volgende haar naar waar zij naartoe wilde. Zijn blik was nu wazig en hij zag de ronding van haar mondhoek, maar het was niet de glimlach van een verleidster. Het was helemaal niet verlokkelijk. Het was eerder boosaardig. Het was de glimlach van een roofdier, alsof ze wist dat ze hem spoedig zou verslinden. Juist die ronding van haar lippen deed hem ontwaken. Een doodsangst sloeg hem om het hart en hij opende zijn ogen. Waar bracht zij hem naar toe?

De godin leidde hem naar die andere muur. Er was echt iets mis, ook al wist hij aanvankelijk niet echt wat het was. Aan deze kant van de kelder was de muffe geur nog veel krachtiger. De reuk van verrotting en een bittere kou vulden de lucht om hem heen. Hij worstelde en spartelde om zich uit de greep van de godin te bevrijden, maar ze liet hem niet los. Haar gezichtsuitdrukking veranderde niet eens. Ze bleef gewoon heel methodisch achteruit lopen, steeds dichter bij het gevaar. Hij trok zijn arm nu uit alle macht terug, zo hard dat hij een bot voelde breken in zijn linkerpols. Hij probeerde te schreeuwen, maar kon niet diep genoeg ademhalen om dat voor elkaar te krijgen.

De godin had de gewelfde opening in de muur nu bereikt. Ze stopte heel plotseling en die harde glimlach verliet haar gezicht, ook al hield ze zijn polsen nog steeds krachtig vast. Een tijdlang stond ze daar, zonder enige uitdrukking op haar gezicht. Haar borsten waren bijna helemaal plat, haar andere rondingen waren nauwelijks te onderscheiden. Ze was nog steeds een vrouw, maar veel ouder en mysterieuzer. Hij stopte nu ook met zijn worsteling om zijn handen te bevrijden, maar zijn ogen waren nu gefixeerd op de gewelfde opening in de muur achter haar. Er leefde iets ouds, iets vreselijks aan de andere kant van die opening; hij kon het gewoon voelen. Op dat moment was hij banger dan hij ooit was geweest. Hij was zich er niet van bewust, maar op dat moment stond hij aan de afgrond van de Hel.

"Wil je niet met mij meegaan?", vroeg ze, haar stem nu laag en donker.

"Nee, dat wil ik niet", zei hij hoofdschuddend. Een traan liep over zijn wang. "Ik kan niet met je mee gaan, godin. Alsjeblieft. Ik heb een vrouw. Ik heb kinderen. Ik kan daar niet naartoe gaan, godin. Ik wil zelfs niet meer naar dat oude bed terug. Ik wil gewoon uit deze kelder weglopen."

"Daar is het nu te laat voor", zei een onbekende, duistere en krankzinnige stem van de andere kant van de opening. De vrouw leunde achterover en trok hem dichter naar de afgrond. Eerst verdween de kruin van haar hoofd in de opening. Daarna gingen haar gezicht en haar nek de duisternis in. Ze leken volledig te verdwijnen aan de andere kant van die opening, die al het licht leek op te slokken. Terwijl zij zich steeds verder achterover boog, begon hij naar voren te vallen. Hij worstelde hevig en schreeuwde nu en smeekte haar om hem te laten gaan. Toen alleen haar onderarmen zich nog buiten dat donkere gat bevonden, sprong ze plotseling naar voren, terug de kelder in en die beweging sloeg hem tegen de vlakte, op zijn rug met de vrouw boven op hem.

Het wezen dat uit de opening was teruggekomen had de voorarmen van een vrouw, maar de rest was een afgrijselijke massa rottend vlees en pezen en botten. Het had de geur van de dood. Insecten kropen in en uit de mond en ogen. Het boog voorover, alsof het hem wilde kussen, toen een tweede wezen uit de opening te voorschijn kwam. Dit wezen was kleiner, niet groter dan een zeven- of achtjarig kind, en had een haarloze, gladde, witte huid. De witte ogen doorboorden hem alsof het dolken waren.

"Wacht Izebel, deze is van mij!", zei het wezen.

Het wezen dat op hem zat snauwde en stribbelde tegen, maar gehoorzaamde toen, liet zijn polsen los en ging aan de kant. De naakte, kale demon besteeg hem nu en begon zijn kleren van hem af te scheuren. Nadat hij de borstkas van de man had blootgelegd, opende de demon zijn mond en nam hij een krachtige beet uit de buik van de man. Hij schreeuwde het uit. Het was een gefolterde, borrelende kreet. De demon ging verder met eten; hij verscheurde organen en ingewanden. Hij gaf de restjes aan het wezen dat in de ogen van de man ooit zo mooi had geleken. Terwijl de foltering verder ging, begon de man de strijd tegen de pijn op te geven. In de laatste ogenblikken voor zijn dood kalmeerde hij. Terwijl hij kalmeerde kreeg de gezichtsloze man een gezicht. En dat gezicht veranderde in een ander gezicht. En dat veranderde weer in een ander gezicht. En een ander. En een ander. Het gezicht begon steeds sneller te veranderen.

Het laatste wat de man voor zijn dood zag was een flitsend neon uithangbord, boven het hoofd van de demon die zijn ingewanden verslond, boven de opening naar de hel. Op het bord stond: "Pornografie".

Christenen en porno - Bevrijd van de zonde
Als jij een Christen bent en met een pornoverslaving worstelt, dan is er hoop en hulp voor jou! De kracht van de Heilige Geest (Efeziërs 3:16) en de reinigende werking van Gods vergeving zijn voor jou beschikbaar (1 Johannes 1:9). De vernieuwende macht van Gods Woord ligt voor jou binnen handbereik (Romeinen 12:1-2). Wijd je gedachten en je ogen aan de Heer (1 Johannes 2:16). Vraag God om jou kracht te geven en om jou te helpen om de pornografie te overwinnen (Filippenzen 4:13). Vraag God om jou te beschermen tegen nog meer pornografische invloeden (1 Korintiërs 10:13) en om jouw gedachten te vullen met dingen die Hem behagen (Filippenzen 4:8). Dit zijn allemaal verzoeken die God zal eren en inwilligen.

Wanhoop niet! Een verslaving aan internetporno is geen "onvergeeflijke zonde". God kan en zal jou vergeven. Ga dagelijks in gebed op zoek naar Zijn hulp; vraag Hem om jouw gedachten met Zijn waarheid te vullen en om ongewenste gedachten en verlangens tegen te houden. "Aan hem die door de kracht die in ons werkt bij machte is oneindig veel meer te doen dan wij vragen of denken." (Efeziërs 3:20).

Vind hulp!